Elf vragen aan… Ben Hoek

DEN DUNGEN – Een korte, maar meer dan bekende naam in de regionale voetbalwereld is die van Ben Hoek. Als speler en trainer was de in Sint Michielsgestel woonachtige voetbalverslaafde actief op nagenoeg alle velden in de ruime omgeving. Deze week staat hij centraal in onze rubriek ‘Elf vragen aan…’, die hij met veel plezier beantwoordde.

Naam: Ben Hoek.
Geboren: 24 februari 1963 te ‘s-Hertogenbosch.
Club(s): Als speler Wilhelmina, OJC Rosmalen en Den Dungen. Als trainer BMC, Avanti’31, ODC, Berghem Sport, Festilent, Boxtel, Maliskamp, wederom BMC, Hedel en nu Den Dungen.
Positie: Als speler verdedigende middenvelder of laatste man. Nu als trainer langs de lijn.
Dagelijks leven: Woonachtig in Sint-Michielsgestel, ongeveer een jaar of 18 inmiddels. Ik ben getrouwd met Mirjan, we hebben vier kinderen en ik werk bij SD Worx in Waalwijk als salarisadministrateur.

1. Sterkste/zwakste punt: Mijn sterkste punt is samenwerken. Het zwakste is dat ik slecht tegen kritiek kan.
2. Kunst- of natuurgras: Kunstgras. Je kunt dan tenminste altijd trainen en hoeft je als trainer bij slecht weer niet af te vragen of de training wel door kan gaan in verband met de toestand van de velden. Wij trainen en spelen er bij Den Dungen ook op.
3. Kleur voetbalschoenen: Zwart, Copa Mundial.
4. Mooiste tenue en sportpark: Het wit van Real Madrid, het sportpark van IJsselmeervogels en uiteraard dat van Den Dungen, met twee schitterende kunstgrasvelden.
5. Mooiste voetbalmoment: Als speler de vele kampioenschappen bij Wilhelmina en de beslissingswedstrijd met de A1 van Wilhelmina tegen NAC, voor ruim 1.000 toeschouwers. Als trainer de promoties met BMC, Avanti’31 en Boxtel. Vooral de emoties bij de supporters na de promotiewedstrijden en kampioenschappen staan me nog goed bij. Datzelfde geldt voor de wedstrijd tussen Boxtel en ODC, die weer voor het eerst na 17 jaar in competitieverband werd gespeeld voor 1.500 man en we met 1-0 wonnen met Boc.
6. Dieptepunt: De noodlottige ongevallen waarbij spelers van mijn selectie betrokken waren en destijds als speler van Wilhelmina en OJC de dood van mijn vriend Carrie de Groot (Wilhelmina) en Lambert Coppens (OJC Rosmalen).
7. Opvallendste teamgenoot: Bij Den Dungen hebben we nogal wat talentvolle zangers (vinden ze zelf), dus na enkele drankjes nemen ze de microfoon nog wel eens ter hand. Pascal van den Brand was destijds bij Boxtel ook altijd wel in voor een geintje en zorgde er vaak voor dat de spanning in de kleedkamer plaats maakte voor ontspanning.
8. Voetbalhumor: Diezelfde Pascal van den Brand kwam iedere wedstrijd met een kniebeschermer het veld op en het leek of hij bijna niet kon lopen. Tot de bal in zijn buurt kwam. Dan was hij iedereen te snel af. Hij wist ook niet of hij links of rechts last had van zijn knie, want die kniebeschermer wisselde nogal eens van knie. Je moet het eigenlijk gezien hebben.
9. Wat wil je nog bereiken: Ik zou graag Den Dungen terug willen brengen naar de 3e klasse, daar waar ze thuis horen met zo’n talentvolle selectie.
10. Beste speler uit de regio: Melvin van Gestel van OJC Rosmalen. Die vind ik onopvallend goed.
11. Opvallendste regioclub: Het seizoen is pas net op gang, dus het is nog lastig te zeggen, maar als ik er één moet noemen is het FC Engelen.
    Zelf hebben we, wederom, een matige seizoensopening. Maar vorige week zondag hebben we thuis gewonnen, dus laten we die lijn maar doortrekken. Morgen moeten we uit naar Viola. Moeilijk in te schatten wat voor tegenstander dat is, want ik heb er nog nooit tegen gespeeld. Onze selectie is fit en gretig, dus we gaan uiteraard voor de winst.

Foto: Jo van Herpen