Terug in de tijd: Emplina 2005 en 2011
EMPEL – Emplina bestond twee jaar geleden 75 jaar en voor die gelegenheid werd er gevoetbald tussen de kampioensteams van 2004-2005 en 2010-2011. “Prachtig om elkaar weer eens te spreken en zelfs, inmiddels wat ouder, nog te zien voetballen”, vertelt Sander Suurs. “De kinderen hadden veel spannende verhalen gehoord van papa. Dat ie zó goed was. Maar volgens mij was dat niet altijd meer te zien…”
Begin 2000 was Emplina nog een kleine dorpsclub. “We waren al blij als we overal één of twee jeugdteams per leeftijd hadden”, lacht Suurs. “En al jaren ging de vraag rond wanneer we naar een nieuw sportpark zouden verhuizen.” In de jaren 90 speelde Emplina nog twee seizoenen in de 3e klasse, maar de grote groep ervaren spelers die dat had bewerkstelligd was inmiddels gestopt en in 2003 degradeerde men zelfs naar het laagste niveau. “Dick Salm was toen de hoofdtrainer. Een jaar later werden we onder hem net geen kampioen en ook bij de nacompetitiefinale ging alles mis. We moesten winnen in de laatste thuiswedstrijd tegen LSV en na 90 minuten stond het 1-0, maar in de 14e minuut van de blessuretijd viel toch nog de 1-1. We trapten af en de scheidsrechter floot voor het eind. Nou, die is onder bescherming weggegaan.”
Emplina ging niet verder met Salm en dus was er een vervanger nodig. “Robin Meesters, die net over was gekomen, wist nog iemand vrij. Ome Koos (Meesters) en volgde Dick op. Hij beschikte over een redelijk vaste kern Emplina-spelers, maar moest het doen met een kleine selectie. Wekelijks speelden Roy Pels en Joeri van Geene als A1-spelers dubbele wedstrijden. Dat bleek voor hen geen enkel probleem, want ze waren goed voor veel goals in het kampioensjaar 2004-2005.” Empel werd dat seizoen alsnog kampioen van de 4e klasse, door thuis met 1-1 gelijk te spelen (doelpunt Mathijs Brok) tegen RKVSC. “Veel van die spelers spelen nog bij Emplina, met name in het 7e, of lopen nu met hun kinderen rond op zaterdag bij de jeugd.”
Meesters bleef in totaal 4 jaar, maar een nieuwe promotie met de steeds groter wordende verenging zat er niet in. “De groep was te krap”, vindt Suurs, “want in zijn laatste jaar deden bij het tweede elftal soms wel vier B1-spelers mee. We hadden immers ook al geen A1. Veel van die spelers, zoals Lauran de Bekker, Joep Peeters en de gebroeders Christian en Michael van Ingen, waren later mede verantwoordelijk voor het nieuwe kampioenschap.”
Doorgroeien
Toen Emplina eindelijk verhuisde en Marco Dijkhuizen twee jaar de hoofdtrainer was, gebeurde er van alles met de club. “We werden steeds groter en de aanwas van jeugd was er volop. Die begonnen wel veelal in de jongste categorie natuurlijk, maar iedereen zag de club van zo’n 500 doorgroeien naar 1.000 leden. We draaiden met het eerste bovenin mee en haalden de nacompetitie.”
Hans Lathouwers – die al een jaar hielp bij de B1, waar zijn zoon Vincent voetbalde – werd in 2010, na succesvolle jaren bij Haarsteeg, de nieuwe trainer. In zijn kielzog volgden een aantal versterkingen van buurman Wilhelmina. “Ricardo Aguado, huidig hoofdtrainer van TGG, Remco Alkemade en Jeroen van Hoof kwamen naar Emplina en samen met de inmiddels doorgekomen jeugd werd de groep groter. Mitchel Kivits, die een tussenstap maakte in de A1 van BVV, en Stefan Rolf waren teruggekeerd van FC Den Bosch en in het eerste jaar werden we gelijk kampioen.”
Jaloers
Jarenlang zocht men bij vierdeklasser Emplina jaloers in de krant naar de 3e klasse vol ploegen uit de 073-regio. “Daar keken we in het verleden vaak tegenop, maar na onze promotie stonden we er mooi tussen. En het ging ons er ook prima af. Met een goede mix van de ervaring van Hans, Ricardo, Roy Pels, Matthijs Brok, Rowan van Swieten en Joeri van Geene en talent van Joep Peeters, Bas de Boer, Tom Stupers, de gebroeders Van Ingen, Mitchel en Lauran draaiden we behoorlijk mee.”
Onder aanvoering van Erik Meulendijk werd Emplina later kampioen in die 3e klasse en het groeide uit naar een tweedeklasser om rekening mee te houden. Tijdens de reünie was dat ongetwijfeld een van de vele gespreksonderwerpen. “We hebben afgesproken om dat nog eens over te doen”, aldus Suurs. “Alleen moeten we niet te lang wachten, was de opdracht aan de organisatie. Omdat anders de knieën, rug en enkels misschien niet meer willen.”
Staand: Hans Lathouwers, At Wijnia, Lauran de Bekker, Bennie Bouwens, Jeroen van Hoof, Nick van ‘t Sand, Milan Bilik, Wouter Wagemakers, Freddy van Sonsbeek, Tom Stupers, Roy Pels, Arno Kooijmans, Mike Waddilove, Stefan Rolf, Joeri van Geene, Ronnie Maathuis, Maarten van der Dussen, Dennis van Dam, Maikel de Boer, Koos Meesters, Remco Alkemade, David van Dam, Jarry Popelier en Jack Verhoeven.
Gehurkt: Rene Stupers, Sander Suurs, Ad Snijders, Robbert van Hoof, Jaimy van Dulmen, Sven Stuiver, Rowan van Swieten, Bart Heesakkers, Roy Verhallen, Mitchel Kivits, Christian Verel, Michael van Ingen, Arjan Melis en Christian van Ingen.
Liggend: Elwin Hofman en Peter Verhallen.