Cairo stopt: ‘Meer dan leven als scheidsrechter’
DEN BOSCH – Vanavond fluit Lorenzo Cairo dan éindelijk de Spakenburgse derby. Het wordt tevens meteen zijn laatste wedstrijd voor de KNVB. “Toen ik dat vorige week aan ze meedeelde, zeiden ze dat ze me nooit de derby hadden gegeven, als ze dit gevolg hadden geweten”, lacht het bekende gezicht uit de Bossche voetbalwereld tijdens een ‘afscheidsinterview’.
Het mag dan wel ‘maar’ op een dinsdagavond zijn, Cairo is als een kind zo blij dat hij de wedstrijd tussen IJsselmeervogels en Spakenburg vanavond dan toch echt mag gaan leiden. Het was een vurige wens, die hij al jaren koestert, zo vertelde hij onder meer ruim anderhalf jaar geleden op onze site.
Een eerdere aanstelling kwam te vervallen, omdat de competitie werd stilgelegd. Maar nu lijken alle seinen dan echt op groen te staan om de Rooien tegen de Blauwen te gaan leiden. “Het is ook vanavond gewoon volle bak, hoor. Een keer iets anders dan op een zaterdagmiddag”, aldus Cairo, die terugkijkt op een mooie carrière. “Ik heb er nu 22 jaar op zitten, waarvan 6 jaar in het betaalde voetbal. Ik ben in alle stadions geweest, als scheidsrechter of als vierde official, en heb veel mooie duels gefloten. Kampioenswedstrijden, landelijke bekerfinales, het landelijk amateurkampioenschap (kampioen van de zaterdagafdeling tegen de kampioen van zondag, red.) en veel leuke derby’s. Ik wilde eigenlijk de 25 jaar of 1000 wedstrijden vol maken, maar helaas is dat niet gelukt. De teller stopt vanavond precies op 800.”
Goed geweest
De Bosschenaar, die het fluiten met de paplepel ingegoten kreeg door zijn vader Sonny, stopt er na vandaag echt mee, zo verzekert hij: “Het is goed geweest, ik ga me focussen op andere zaken. Eigenlijk was het m’n bedoeling om na deze aanstelling het seizoen nog af te maken, maar je moet op een hoogtepunt stoppen en dat is nu aangebroken. Ik merkte de laatste jaren dat de motivatie steeds minder werd. Ook mijn herstel na de wedstrijd duurde steeds langer. Toen een vriend vroeg om op woensdagavond, bij OJC, met zijn 35+ team mee te voetballen, kreeg ik ook andere inzichten. Dat er meer was dan alleen een leven als scheidsrechter.”
Niet moeilijk
Door de lockdowns kreeg Cairo ook meer tijd voor het gezin. Dat beviel hem wel. “De keuze om direct te stoppen, was dan ook niet heel moeilijk”, zegt hij. “De KNVB zegt nu dat, als ze dit hadden geweten, ze me nooit de derby hadden gegeven. Ik ben wel met ze in gesprek om een andere functie te bekleden in het amateurvoetbal. Maar het kan ook zijn dat ik heel iets anders ga doen, nu er meer vrije tijd komt. Ik wacht rustig af wat mijn pad kruist. Mijn zoontje voetbalt bij Nulandia en daar ga ik ook graag kijken. Na vanavond eerst maar eens genieten van mijn pensioen. Maar ik zal wel bezig blijven in het voetbalwereldje.”
Cairo denkt aan het begeleiden van jonge, talentvolle scheidsrechters. “En ze klaar maken voor het betaalde voetbal, de kleine kneepjes van het vak te leren”, vult hij enthousiast aan. “Want, eerlijk is eerlijk, het is een lastige job om 22 spelers in het gareel te houden. Je doet het nooit goed, moet er een goede balans in zien te vinden. Open staan voor kritiek en daarvan leren, elke wedstrijd beter willen worden. Twee goede vrienden, Roy Witlox en Peter van Huygevoort, hebben mij begeleid. Daar ben ik ze nog eeuwig dankbaar voor.”
