Elf vragen aan… Jaap Veen

EMPEL – Voorheen zelf voetballer en tegelijkertijd jeugdtrainer, tegenwoordig alleen nog op de bank. Met Emplina 1 is assistent-trainer Jaap Veen hard op weg richting de titel in de 2e klasse. Hij vertelt daarover – en over nog veel meer – in onze wekelijks rubriek.

• Naam: Jaap Veen.
• Geboren: 10 november 1985.
• Club(s): Momenteel assistent-trainer bij het eerste elftal van Emplina. Mijn vorige clubs zijn OSC’45, Wilhelmina, FC Engelen, Unitas, Hedel en daarna dus Emplina, waar ik ben blijven hangen.
• Positie: Vroeger middenvelder, maar vanaf de A1 bij Wilhelmina al snel als linksback geposteerd en daar ook eigenlijk niet meer weggegaan.
• Dagelijks leven: Ik werk in Eindhoven bij Scherpenhuizen, een groothandel in groente en fruit. Als coördinator voorraadbeheer ben ik momenteel bezig om de cijfers van onze voorraad goed in kaart te krijgen. Naast voetbal is speel ik elke week ricochet, een soort squash.

1. Sterkste/zwakste punt: Altijd lastig om over jezelf te zeggen waar je goed in bent. Dat laat ik graag aan anderen over. Slechtste punt by far is dat ik veel te veel tegen scheidsrechters praatte en me dat ook altijd kaarten opleverde.
2. Kunst- of natuurgras: Er gaat niks boven een goede grasmat, eerlijk gezegd. Maar die zijn redelijk schaars tegenwoordig.  Wij trainen en spelen bij Emplina altijd op kunstgras. Wat mij betreft ook het beste op dit moment om op te spelen.
3. Kleur voetbalschoenen: Altijd zwart. Die kleurtjes hoefden van mij allemaal niet.
4. Mooiste tenue en sportpark: Het mooiste tenue was ons uittenue bij Emplina; helemaal wit. Nu spelen we als we het uittenue aan moeten in het donkerblauw. Ook niet verkeerd, maar wit heeft toch iets extra’s. Verder ziet het nieuwe sportpark van DBN’22 er heel mooi uit. Hebben ze mooi gemaakt daar.
5. Mooiste voetbalmoment: Het kampioenschap met Wilhelmina 1, waar op deze site al eens bij stilgestaan is. Mooie groep hadden we toen. Maar het mooiste is denk ik toch wel dat we in 2019 met Emplina JO17-1 promoveerden naar de 3e divisie. In de nacompetitie viel alles op zijn plaats. Een jaar later deden we ook prima mee in die divisie, maar helaas maakte corona abrupt een einde aan het avontuur.
6. Dieptepunt/grootste blunder: Ik heb twee jaar lang moeten revalideren van een steekwond in mijn buik, die ik bij een incident in Spanje opliep. Ik viel 12 kilo af en aansterken bleek toch lastiger dan verwacht. Tussendoor probeerde ik een aantal trainingen en wedstrijdjes te spelen, maar dat hield niet over. Gelukkig kwam het uiteindelijk allemaal goed en kon ik na die twee jaar gewoon weer alles, maar een flink dieptepunt was het zeker.
7. Opvallendste teamgenoot: Jeroen van Hoof, met wie ik voetbalde bij Wilhelmina en Emplina. Altijd heel rustig en onopvallend, maar die verandert zodra er alcohol in het spel komt. Heeft ie er genoeg op, dan komt er ineens de grootste klets uit zijn mond. Schitterende kerel.
8. Voetbalhumor: In de A1 – en later bij het eerste – van Wilhelmina hadden we William van Overbeek als trainer. We stonden bovenaan in de toenmalige derde divisie en steevast was zijn bespreking dat iedereen van de koploper wil winnen en dat we scherp moesten zijn en vooral beginnen. Tijdens de bespreking lagen dan de spullen die we mee het veld op moesten nemen midden in de kleedkamer en William trapte daar, terwijl hij aan het praten was, standaard tegenaan, elke keer als hij vooruit liep. Dat ging opvallen en op een gegeven moment deden we het na. Joost van Eijk kon dat als geen ander. Voordat de trainer binnen kwam, had Joost de bespreking al helemaal met ons gedaan. Het kwam ook altijd uit wat er gezegd werd. Als William daarna begon, lagen we vaak al in een deuk.
9. Wat wil je nog bereiken: Op dit moment wat meer vet op de botten creëren bij een eerste elftal en dat bevalt goed, daarna zien we wel. Onze trainer, Jeroen van Bezouwen, heeft alles in de gaten en zorgt er wel voor dat ik scherp gehouden word. Of het nu om de analyses van de tegenstander gaat of om de standaardsituaties. Zo beleef je de wedstrijd ook anders. Iedere maandag of dinsdag is steevast de vraag waar ze blijven. Je leert er echt veel van en merkt dat iedereen stappen maakt.
10. Beste speler uit de regio: Ik kies voor iemand uit ons eigen team: Nino Sluyter, die op 6 speelt. Hij heeft er even over gedaan om zijn plekkie te veroveren, maar staat er nu elke week. Die jongen heeft zoveel rust aan de bal en lijdt (bijna) nooit balverlies. Echt een stabiele factor bij ons, hopelijk zet ie die lijn door.
11. Opvallendste regioclub: Verschillende ploegen doen het goed in onze regio. Zwaluw heeft pas twee verliespunten natuurlijk en Maliskamp heeft ook nog niet verloren, om maar wat ploegen te noemen.
    Maar ik kan ons eigen team niet onbenoemd laten. Als je van de 12 gespeelde wedstrijden er 11 wint, dan mag je met recht zeggen dat we opvallend zijn. Tien op een rij gewonnen nu, dat heb ik met een eerste elftal nog nooit meegemaakt. De prestaties zijn top, hopelijk kunnen we deze mentaliteit tot het einde van de rit vasthouden. Maar wat dat betreft zit het in onze ploeg wel goed.