Elf vragen aan… Bert Ruijsch
ZALTBOMMEL – “Best lastige vragen, als je geen speler meer bent”, zei Bert Ruijsch na het doorlopen van het inmiddels bekende vragenvuur. Hij gaf er desondanks een leuke draai aan en zegt, hoewel hij niet meer actief is in het voetbal, onze website op de voet te volgen.
- Naam: Bert Ruijsch.
- Geboren: 5 december 1961 te ‘s-Hertogenbosch.
- Club(s) als trainer: Wilhelmina Boys, FC Den Bosch, Rossum, Nivo Sparta, Gemert, Venray en UDI’19.
- Positie: Hoofdtrainer, assistent-trainer, technisch manager en bestuurslid.
- Dagelijks leven: Getrouwd en twee kinderen, woonachtig in Zaltbommel. Eigenaar van NLChecks, een inspectie en audits company.
- Sterkste/zwakste punt: Ik ben altijd een rustige, duidelijke en eerlijke trainer geweest, die helaas te weinig geduld kende.
- Kunst- of natuurgras: Kunstgras is voor amateurclubs een geweldige uitkomst. In het betaalde voetbal is gras echter toch het beste. En zeker voor de liefhebber.
- Kleur voetbalschoenen: Zwart, eenvoudig en onopvallend.
- Mooiste tenue en sportpark: Het nieuwe shirt van FC Den Bosch vind ik erg mooi en Nivo Sparta heeft een prachtig sportpark. Goed onderhouden, functioneel zeven velden, kunstgras, een pannaveld en ledverlichting. Wil overigens niet zeggen dat een nieuw sportpark altijd sfeervol is.
- Mooiste voetbalmoment: Het kampioenschap van Nederland met Gemert in 2010. Dat was het laatste kampioenschap in het amateurvoetbal dat werd beslist in een drieluik met de kampioenen van de Hoofdklasse A, B en C; AFC, Gemert en De Treffers. Gemert is sowieso een prachtige club, waar ik zes jaar heb mogen werken met een fijne spelersgroep, geweldige staf en technisch manager Tonnie Beekmans.
- Dieptepunt/grootste blunder: Ongetwijfeld ook als trainer meerdere gemaakt, maar als speler mijn dubbele enkelbreuk in 1989 tijdens de finale van het Bossche Zaalvoetbaltoernooi in de Vinkenkamp.
- Opvallendste teamgenoot: Ik heb zoveel mooie, markante spelers meegemaakt in al die jaren.
Vanuit de 073-regio op het veld en in de zaal met de besten mogen werken en spelen. Een aantal is extra waardevol, omdat er een vriendschap uit ontstaan is. Denk aan Chris van den Dungen, Wim van der Horst, Petter Netten, Frank Kusters en Theo van Geffen. Maar ook vanuit het zaalvoetbal, met John de Bever en Ferry van Son. Stuk voor stuk bijzondere mensen. - Voetbalhumor: Ik heb alle flauwe voetbalgrappen wel meegemaakt, maar dat doet mij eerlijk gezegd niet zoveel. Het pingpongballetje (rauw ei) koppen, met Iain Brands van Nivo Sparta in de hoofdrol, kon ik wel waarderen: zie filmpje.
- Wat wil je nog bereiken: Ik heb een prachtige voetbal- en trainerscarrière gehad, waar ik veel tijd en energie in heb gestoken. Maar na mijn laatste klus als technisch manager van FC Den Bosch heb ik er bewust voor gekozen om afstand te nemen van het voetbal.
- Beste speler uit de regio: Ik denk toch Danny Verbeek. Een rasechte Bosschenaar, met een geweldige start-stop actie, overzicht, traptechniek en scorend vermogen. Met de juiste begeleiding had hij veel meer uit zijn mooie carrière kunnen halen.
- Opvallendste regioclub: Met pijn in mijn hart moet ik zeggen dat het met het Bossche voetbal droevig gesteld is. De gloriejaren van BVV en Wilhelmina liggen ver achter ons. OJC is een begrip, Emplina en Nemelaer doen het goed met een duidelijke visie.