Elf vragen aan… Bart Hulsbosch
VUGHT – Sinds vorig seizoen is Bart Hulsbosch de vaste doelman van het vlaggenschip van Zwaluw VFC. Ondanks zijn jonge leeftijd (nog altijd pas 21) keept de Eschenaar als een routinier. Vandaag vertelt hij over een salto in het zwembad, twee keer dezelfde fout en ‘harde voeten’.
- Naam: Bart Hulsbosch.
- Geboren: 19 januari 2003 in ‘s-Hertogenbosch.
- Club(s): Vanaf de JO13 (toen nog de D) bij Zwaluw VFC, daarvoor begonnen bij de Essche Boys.
- Positie: Keeper.
- Dagelijks leven: Ik woon nog thuis bij mijn ouders in Esch, eigenlijk al heel mijn leven. Ik studeer ruimtelijke ordening in Breda, doe mijn best om af en toe naar de sportschool te gaan en werk bij Ons Café in Esch.
- Sterkste/zwakste punt: Zwak punt is en blijft toch het meevoetballen. Is de afgelopen jaren al wel wat verbeterd, maar ik blijf toch een boer uit Esch met ‘harde voeten’. Mijn sterkste punt is denk ik mijn uitstraling in de goal. Ik ben redelijk groot, waardoor ik mijn doel goed klein kan maken.
- Kunst- of natuurgras: Het liefst zou ik natuurgras willen zeggen, maar op amateurniveau blijft kunstgras toch het fijnst. Vaak liggen de grasvelden er niet al te best bij en als keeper is een polletje natuurlijk de ergste nachtmerrie.
- Kleur voetbalschoenen: Zwart en van leer, anders passen mijn voeten er niet in.
- Mooiste tenue en sportpark: Natuurlijk heb ik het liefst het tenue van Zwaluw, al kunnen de keeperstenues wel wat beter, maar afgelopen seizoen vond ik bij ons in de competitie het tenue van CHC wel wat hebben. Qua sportpark kan ik, zeker met de nieuwe kantine, niks anders zeggen dan ons eigen Zwaluwnest. Echt prachtig geworden, al vind ik het veld van SCG ook altijd wel iets hebben.
- Mooiste voetbalmoment: Honderd procent het kampioenschap met Zwaluw en de promotie naar de 2e klasse. Was mijn eerste seizoen bij de senioren, waarin ik meteen vaste keeper en kampioen werd. Ook de beker ging dat jaar goed. Ondanks dat ik daarin bijna niet speelde, was het wel een hele ervaring.
- Dieptepunt/grootste blunder: Een die me altijd bijblijft was bij een oefenwedstrijd waarin ik bij het opbouwen van achteruit de tegenstander recht in de voeten speelde en ze daaruit scoorden. Kan gebeuren natuurlijk, maar vijf minuten later deed ik precies hetzelfde. Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen, zou je denken…
- Opvallendste teamgenoot: Ik kan over iedere teamgenoot wel wat vertellen, maar Steffan Moes is er wel eentje die – zeker in mijn eerste seizoen – heel belangrijk is geweest. Natuurlijk voetballend, maar ook voor mijn ontwikkeling heeft Steffan heel veel gedaan. Jammer dat we hem een groot deel van dit seizoen hebben moeten missen, op het veld dan.
- Voetbalhumor: Ik werd als 16-jarige al uitgenodigd voor een barbecue met de selectie, waar ik toen net bij was. Na wat bier daagden ze me uit om, samen met Ruben Taks, het zwembad in te springen. Met alles wat ik nu weet over Ruben, had ik die praatjes natuurlijk nooit geloofd, maar ik sprong – met volle overtuiging dat we met z’n tweeën zouden gaan – met een salto dat bad in. In m’n eentje natuurlijk. Dat heb ik toen nog wel even aan moeten horen.
- Wat wil je nog bereiken: We zijn dit jaar al heel dichtbij gekomen, maar ik wil nog graag met Zwaluw kampioen worden en/of promoveren naar de 1e klasse. Dat is waar ik nu mee bezig ben. Andere clubs is iets waar ik op dit moment niet aan denk.
- Beste speler uit de regio: Wie nu echt de beste is, zou ik echt niet weten. Ik ben in ieder geval blij dat ik elke dinsdag, donderdag en zondag kan genieten van onze eigen spelers.
- Opvallendste regioclub: Nou, eerlijk gezegd hebben de Essche Boys mij afgelopen seizoen zeer verrast. Ze haalden net niet de nacompetitie, maar waren zeker aan het begin van het seizoen heel sterk.