Elf vragen aan… Loek van Grinsven
DEN DUNGEN – Na een kort avontuurtje in het zaterdagvoetbal is Loek van Grinsven (30) alweer even terug in het voor hem zo vertrouwde Den Dungen. Niet meer zo fit als hij graag zou willen, maar wel met misschien nog meer clubliefde als voorheen. “Kan weleens mijn laatste seizoen worden.”
- Naam: Loek van Grinsven.
- Geboren: Op 2 augustus 1994 in Maastricht, waar mijn vader toen keepte.
- Club(s): SC Den Dungen en een jaar bij Roda Boys.
- Positie: Sinds ik terug ben bij Den Dungen heb ik geen vaste positie meer. Centraal achterin lijkt me wel iets voor de toekomst, daar heb ik nog nooit gespeeld.
- Dagelijks leven: Na een jaar in Limburg te hebben gewoond nu al 29 jaar inwoner van Den Dungen. Ik werk als gymleraar op verschillende basisscholen in de gemeente Boxtel.
- Sterkste/zwakste punt: Ik ben nog wel eens te nonchalant in het veld en ook mijn lichaam laat me de laatste jaren regelmatig in de steek. Met name de rug. M’n sterke punt is mijn spelinzicht en balbehandeling.
- Kunst- of natuurgras: Het liefst op een goed kunstgrasveld. Helaas ligt het veld in Den Dungen er al tien jaar, echt een drama om daar elke week op te moeten voetballen.
- Kleur voetbalschoenen: Altijd zwart. Kleurtjes is voor snelle en technische buitenspelers, dat ben ik niet.
- Mooiste tenue en sportpark: Het uittenue van Roda Boys is het mooiste waarin ik heb gevoetbald. Het mooiste sportpark/hoofdveld is het vaak benoemde ‘kuipje’ in Gestel. De gezelligste kantine is die in Den Dungen, met name door de eigenaren Iwan en Daniella.
- Mooiste voetbalmoment: Dat zijn die met je teamgenoten. Op het veld er alles aan doen om te winnen en daarbuiten vooral veel plezier maken. Persoonlijk was het mooi om te scoren in de competitie tegen mijn vader, die toen trainer was bij BMC. Ik was toen nog een stuk jonger en had een shirtje laten bedrukken met de tekst ‘papa ben je trots?‘. Die kon ik gelukkig, vlak voordat ik werd gewisseld, laten zien door een doelpunt te maken.
- Dieptepunt/grootste blunder: Twee jaar geleden besloot ik het, bij Roda Boys, op een niveautje hoger te proberen. Dat ging in het begin erg goed, maar in de vierde of vijfde competitiewedstrijd schoot het in mijn rug en dat is helaas nooit meer goed hersteld. Hierdoor heb ik vorig jaar ook maar acht wedstrijden kunnen starten. Als het dit seizoen niet beter gaat, kan dit weleens mijn laatste worden bij het eerste van Den Dungen.
- Opvallendste teamgenoot: Yoeri van Grinsven, mijn neef waar ik lang mee samen op het middenveld heb gevoetbald. Yoeri en ik konden in het veld redelijk goed ons koppie erbij houden, tenzij een van ons een ‘meningsverschil’ had met de tegenstander. Meer dan eens mochten we samen gaan douchen, omdat we allebei rood kregen. In de kleedkamer duurde het dan niet lang tot we allebei in de lach schoten.
- Voetbalhumor: Ik heb een leuke anekdote, die mooi aansluit op het verhaal hierboven. Een week nadat Yoeri en ik allebei rood kregen, moesten we uit naar MEC’07. Samen met Daan van der Heijden en Casper van Vught, allebei geblesseerd, besloten we om voor de wedstrijd maar vast te lappen. Het weer was slecht, de wedstrijd nog slechter en de uitslag (2-1 verlies) dramatisch. De derde helft daarentegen was legendarisch.
Yoeri besloot om de merchandise kast van MEC open te trekken en binnen de kortste keren had iedereen van Den Dungen wel iets in de kleuren van MEC aan of op zijn hoofd. Ook de spelers van MEC deden vrolijk mee. De voorzitter maakte wel even duidelijk dat alles weer netjes teruggelegd moest worden voordat we gingen. En zo netjes als we zijn opgevoed, deden we dat natuurlijk…. Tot bij de eerstvolgende training Yoeri en ik – zonder het van elkaar te weten – allebei een MEC’07-muts tevoorschijn toverden. Daar hebben we de rest van die winter nog mee getraind. - Wat wil je nog bereiken: Ik hoop nog fit(ter) te worden en te blijven, zodat ik nog lang in het eerste van Den Dungen kan blijven voetballen. Daarnaast lijkt het me super om nog een promotie of kampioenschap mee te maken en in de 2e klasse te gaan spelen.
- Beste speler uit de regio: Een van de betere spelers waar ik – bij Roda Boys – mee heb gevoetbald, is Rik van den Broek. Voetballend erg sterk en wint achterin al zijn duels. Daarnaast ben ik erg blij dat Martin de Laat weer terug is bij Den Dungen. Denk dat er in de 2e en 3e klasse niet veel spitsen zijn die zo makkelijk scoren als hem.
- Opvallendste regioclub: Nu nog niet veel over te zeggen. Hopelijk kunnen we zelf gaan opvallen door mee te gaan doen voor het kampioenschap. Ik heb erg veel vertrouwen in onze groep, hopelijk valt het dit jaar allemaal goed.