Uit de krant: Sprookje van Velddriel
VELDDRIEL – Het was haast te mooi om waar te wezen en dat bleek het ook te zijn. Een jaar geleden spraken we (voor de 073voetbalkrant) met aanvoerder Jimmy Floor en trainer/coach Marco van Loon, over de ongekende weelde die ze meemaakten bij het kleine RKVSC.
Te mooi om – ondanks de excessen die een maand of drie geleden een einde maakten aan het sprookje – niet op terug te blikken. Ga maar eens goed zitten voor het uitgebreide, inmiddels achterhaalde, maar ons inziens nog steeds lezenswaardige interview.
RKVSC leeft het ‘sprookje van Velddriel’
Voor het eerst in haar bestaan speelt RKVSC dit seizoen in de 4e klasse. De kleine vereniging uit Velddriel wist nooit eerder uit de kelder van het amateurvoetbal te geraken, maar doet dit seizoen zowaar prima mee in een competitie met grote namen van weleer als BVV, ODC en Wilhelmina. 073voetbal.nl sprak met twee stuwende krachten binnen de club.
Een uiterst belangrijke spil in het succes van RKVSC is trainer/coach Marco van Loon, die de juiste contacten aanboorde, een volledig nieuw elftal formeerde en het voormalige lelijke eendje liet opbloeien tot de zwaan die het nu is. “In de coronatijd, drie jaar geleden, sprak ik met voorzitter Herman Bergacker. Onze gezamenlijke insteek was het bij elkaar brengen van een team dat RKVSC weer op de kaart kon zetten”, vertelt hij. Het seizoen daarvoor was geëindigd zonder ook maar één enkele overwinning, maar daar kwam direct verandering in. “Via-via spraken we wat spelers en het lukte om nieuwe jongens naar Velddriel te lokken. Het begin was ook goed, want na vijf gespeelde wedstrijden stonden we zowaar bovenaan. Helaas ging het daarna, door wat blessures en gezeik in de ploeg, verkeerd. We eindigden alsnog als laatste, maar de daaropvolgende zomer werd een team gesmeed waarmee we een van de grootste successen uit de historie van RKVSC behaalden.”
Super gezellige dorpsclub
Net als zijn trainer is ook aanvoerder Jimmy Floor van onschatbare waarde voor de bescheiden vereniging. De energieke linkspoot voetbalde in de jeugd bij OJC en speelde daarna in de eerste elftallen van Maliskamp, BVV, OSC’45, TGG, CHC en Hedel, maar in Velddriel lijkt hij echt thuis. Zes jaar geleden werd hij er al eens clubtopscorer met 18 doelpunten en de laatste drie seizoenen verdedigt hij met evenveel passie het rood-zwart van RKVSC. “Een super gezellige dorpsclub”, noemt hij het. “Ik heb met alle mensen van de club een band gekregen, mocht er zelfs feestjes organiseren. Springkussen van 25 meter erbij, alles erop en eraan. Alles kan daar.”
Op voetballend gebied is het wisselvallig, weet Floor als geen ander: “De vaste selectie van Velddriel is altijd mager. Super natuurlijk, dat jongens uit ons tweede en derde elftal bij willen springen, helemaal top zelfs, maar wanneer we bij blessures of schorsingen bepaalde spelers missen die belangrijk zijn voor het team, dan leveren we wel wat in. Aan de andere kant: als onze beslissende spelers hun niveau halen, zitten we tegen de 2e klasse aan. Durf ik hardop te zeggen. Compleet hebben we dit seizoen van niemand hoeven verliezen. En uit bij Wilhelmina wonnen we onterecht, maar op karakter.”
Kwaliteit en trainingsopkomst
De grote verschillen met een paar jaar geleden – toen RKVSC tijdens zijn eerste periode nog onderin de 5e klasse eindigde – zijn volgens Floor simpel: “Kwaliteit en trainingsopkomst. Ik spreek niet voor anderen, maar hoewel ik zelf altijd op hoog niveau heb gespeeld, supermooie voetbaljaren mee mocht maken, is inmiddels de thuissituatie, mijn gezin met vier kinderen, toch het belangrijkste. Maar dit seizoen zit er zoveel potentie in, dat er voor mij in ieder geval meer gedrevenheid in zit om een keer in de week te komen trainen. We willen elkaar sterker maken, ook zeker naderhand in de kantine, haha.”

Van kansloos onderaan in de 5e klasse naar knap meedraaien in de 4e klasse, RKVSC heeft het toch maar mooi geflikt. “Wij doen het met z’n allen”, benadrukt Floor. “De hele club leeft met ons mee, we hopen iedere zondag – met onze drie elftallen – in totaal negen punten te pakken. En mis je een grote kans of kom je als spits niet aan scoren toe, dan krijg je het in de derde helft te horen. Dat geldt niet alleen voor de spelers van het eerste, maar bijvoorbeeld ook voor de topspits uit het derde, Mark Hendriks. Die is af en toe een beetje te zelfzuchtig, maar baalt enorm als hij niet scoort en krijgt in de kantine dan ook de geintjes om z’n oren. Door een beetje te kutten, maken we elkaar beter. En als het nodig is, staat Mark nog steeds zijn mannetje in het eerste.”
Dit seizoen was dat nog niet het geval. Van Loon heeft zijn groep immers inmiddels aardig uitgebreid. Een jaar eerder vond hij al de nodige versterking. “Bij mijn start in Velddriel lukte dat nog niet, maar afgelopen seizoen stond er echt een téam op het veld. Met wat nieuwe externe aanwinsten hadden we goede hoop dat het beter zou gaan dan het eerste jaar, maar we bereikten zowaar een hoogtepunt voor de club: na 28 jaar weer een kampioenschap. Er liepen mensen met tranen in hun ogen, prachtig toch?”
Zelf niet door
De promotie naar de 4e klasse lokte nog meer spelers naar sportpark De Peperd. “Zeker door Cas (Lobregt, red.) hebben we weer een grotere groep, met op moment van spreken plaats 5 als voorlopig resultaat. En natuurlijk uit bij BVV en Wilhelmina gewonnen, wat voor mij ook heel speciaal is. Maar we zijn er nog lang niet en er zit volgens mij nog meer in”, aldus Van Loon.
Dat is Floor met hem eens: “Onze doelstelling ligt zelfs nog veel hoger dan die van Cis (bijnaam van Van Loon, red.). Wij gaan hoe dan ook bij de top-5 eindigen en een periode pakken. Als we allemaal maar fit zien te blijven.” Daar moet Van Loon om lachen: “Als iedereen dan eens meer komt trainen, dan winnen we op kwaliteit en een stuk drive wat in die gasten zit. En dan kunnen we zomaar bij de bovenste vier meedoen. Hopelijk gaan ze eens beseffen dat er nog meer in zit. Jammer dat ze dat zelf niet door lijken te hebben.”
Mond over houden
Eigenlijk is de Bossche trainer al dik tevreden, geeft hij toe: “We hebben het goed gedaan wanneer we er rechtstreeks in blijven. Je moet realistisch zijn: als je zo weinig traint, moet je blij zijn met waar wij nu staan. Maar de spelers denken daar anders over. Die roepen, net als Jimmy, dat ze mee willen doen voor promotie. Maar zolang ze niet genoeg trainen, moeten ze daar wijselijk hun mond over houden, heb ik ze gezegd. Eigenlijk zouden we er een paar jonge spelers bij moeten krijgen. Jongens die in een eerste elftal willen voetballen, enthousiast zijn om zichzelf verder te ontwikkelen en daar iedere dinsdag en donderdag in willen investeren.”
Floor ziet dat anders: “Wij verslaan teams vaak in de tweede helft, op doorzettings- en uithoudingsvermogen, terwijl die twee keer in de week trainen. En Marco er bij ons maar op hameren dat we dat te weinig doen, haha. Wij gaan voor nóg een promotie, naar de 3e klasse. Gaan we met de hele club doen, die dit jaar trouwens 75 jaar bestaat. En met de vaste supporters, niet te vergeten. Mooi clubke, Velddriel.”
Alle mooie plannen ten spijt, liep het aan het begin van dit seizoen heel anders. Een oefenduel in Engelen ontspoorde, RKVSC werd in de wacht gezet en het bestuur besloot haar eerste elftal zelf (nog voor die begonnen was) terug te trekken uit de competitie. In het nieuwe seizoen wil Velddriel, zonder Van Loon, Floor en andere sterkhouders, een nieuwe start maken.
