Elf vragen aan… Luuk Verbij
VINKEL – Tegen wie hij die middag eigenlijk moet voetballen, dat weet Luuk Verbij vaak niet eens als ie op zondag het sportpark van EVVC op komt lopen. Maar heeft eenmaal het eerste fluitsignaal geklonken, dan verandert de verdediger in een van de meest gedreven spelers van de Vinkelse derdeklasser.
- Naam: Luuk Verbij.
- Geboren: 9 april 2003 in Alphen aan de Rijn. Ik ben op mijn derde verhuisd naar het mooie Vinkel.
- Club: Het mooie groen-wit van EVVC.
- Positie: Centrale verdediger, zowel links als rechts. Zo af en toe mag ik in de laatste minuten nog mee naar voren, als extra spits, wanneer we achter staan. Het liefst sta ik achterin, maar ik vind het ook altijd leuk om lekker als stormram mee naar voren te gaan.
- Dagelijks leven: Ik woon in Vinkel, ben gelukkig met een hele leuke vriendin, genaamd Nienke, en ben meewerkend uitvoerder bij de Ploegam, in de grond-, weg- en waterbouw.
- Sterkste/zwakste punt: Ik ben verdedigend sterk, maar in het spel mag ik soms wel sneller handelen met passen.
- Kunst- of natuurgras: Het liefst natuurgras, maar een nat kunstgrasveld vind ik af en toe ook heerlijk om op te sliden.
- Kleur voetbalschoenen: Zwart, met zo min mogelijk gekkigheid erop.
- Mooiste tenue en sportpark: Het groen-wit van onze eigen club blijft het mooiste. Ik vind verder een sportpark waar je vanuit de kleedkamer met de trap het veld op komt wel mooi, zoals bij Margriet. Maar onze kantine heeft de meeste sfeer.
- Mooiste voetbalmoment: Dat was de wedstrijd waarin we kampioen werden met de D1 tegen Volkel. Toen kopte ik de 3-1 binnen.
- Dieptepunt/grootste blunder: Toen ik te horen kreeg dat ik een scheurtje in het labrum van mijn heup had. Gelukkig heb ik daar de laatste tijd geen last meer van.
- Opvallendste teamgenoot: Marc van Wanrooij. Die heeft een keer geprobeerd de honderd kilo aan te tikken, toen ie aan het bulken was, maar is nu weer heel fanatiek aan het sporten. Hij kan goed in een paar weken tijd ineens tien kilo aangekomen zijn, bestelt dan gerust voor en na de wedstrijd snacks en broodjes bal. Als je over eten praat, beginnen zijn oortjes gelijk overeind te staan. Maar richting de zomer wil hij zichzelf dan ook weer in een keer fanatiek droogtrainen. Laatst zei ie op donderdagavond in de kantine zelfs dat ie geen snacks lustte, maar daar is natuurlijk niks van waar.
- Voetbalhumor: Ik ben iemand die wel vaak ligt te ouwehoeren, maar een specifieke anekdote in de kleedkamer of kantine weet ik zo niet. Wat mij wel nog altijd bijblijft, was toen we na carnaval weer de eerste training hadden in de D1. De ene helft was al, met Pim van der Doelen, begonnen met trainen en wij waren met de andere helft nog met Bart Haerkens – de andere trainer – aan het praten over wie er allemaal meiden had gezoend met carnaval. Dat was echt een leuke tijd, met leuke trainers. Tegenwoordig zijn het medespelers.
- Wat wil je nog bereiken: Kampioen worden met het eerste van Vinkel.
- Beste speler van de regio: Ik moet eerlijk zeggen dat ik het team van de tegenstander een week daarna alweer vergeten ben. Ze zeggen tegen mij wel eens: ‘dat is die snelle buitenspeler, weet je nog?’ Maar dan heb ik echt geen idee meer wie het is en hoe die wedstrijd toentertijd is verlopen. Ik vind het wel echt knap van Gerwin van den Boom, hoe die op zijn leeftijd nog steeds zo fit, fanatiek en echt goed is.
- Opvallendste regioclub: Nuland stond afgelopen jaar lange tijd bovenaan. Ik vind het een slecht voetballende ploeg, maar wel knap hoe ze zo lang strijdend de nummer 1-positie wisten te behouden.