Niet meer de enige ‘buitenstaander’
MAREN-KESSEL – De laatste dag van weer een geslaagde Wildse Kermis-feestweek – ook dit jaar door ons onderwerp tot in de puntjes geregeld – is de perfecte gelegenheid om het artikel met Clint van Creij, wat we maakten voor onze voorjaarskrant, nog eens af te stoffen. MKB greep net langs de nacompetitie, maar leeft – mede dankzij Bossche inbreng – volop.
Jarenlang is Clint van Creij een van de weinige ‘buitenstaanders’ geweest bij Maaskantse Boys. De lange spits, inmiddels helemaal vergroeid met de vijfdeklasser, kreeg dit seizoen gezelschap van meerdere voetballers uit de 073-regio. “Die vallen echt goed in de groep”, vertelt hij. “Maar we zien onszelf nu niet ineens als titelkandidaat.”
In de kleine tien jaar dat Van Creij in Maren-Kessel zijn voetbalkunsten laat zien, schoot en kopte hij al heel wat doelpunten in de touwen. “In mijn eerste seizoenen was ik telkens nog goed voor meer dan twintig goals, maar dat is wel wat minder geworden. Hoeveel ik er in totaal precies heb gemaakt, dat weet ik niet. Tussendoor heb ik, door drukte op de zaak, ook nog een tijdje bij het tweede meegedraaid. Was trouwens ook heel leuk.”
Dit jaar staat de teller op moment van schrijven op acht treffers in de competitie. “Ik heb afgesproken met Bas dat ik er wel weer eens twintig moet gaan maken, dus daar gaan we voor. Wordt alleen wel lastig, met maar negen tegenstanders in onze competitie.”
Trainer én medespeler
Met Bas bedoelt Van Creij zijn nieuwe trainer én medespeler. Bas van Zeelst (29) maakte de overstap van DBN’22 naar de kleine dorpsclub, om daar zijn trainerscarrière een boost te geven, maar tegelijkertijd ook z’n wedstrijdjes te kunnen blijven voetballen. Van Creij genoot zijn voetbalopleiding bij dezelfde club als zijn huidige speler/coach. “Ik ben opgegroeid in Rosmalen en heb mijn hele jeugd bij OJC gevoetbald. Twaalf jaar geleden namen mijn ouders De Wildse Hut over – een eetcafé in ’t Wild, bij Maren-Kessel – waar ik tegenwoordig eigenaar van ben. Ik werkte in de beginjaren al wel eens achter de bar en zo leerde ik daar wat jongens van de voetbalclub kennen. Maurizio Atzeni, de toenmalige trainer, kende mij nog van zijn tijd bij OJC en sprong er er meteen bovenop. Bij de overstap van de A naar de senioren verhuisde ik naar Maaskantse Boys en van die keuze heb ik nooit spijt gehad.”
Het was een wereld van verschil, waarin Van Creij terecht kwam. “Veel kleiner natuurlijk, niet te vergelijken. Maar Maaskantse Boys is een warme, hechte club, die nog steeds bestaat door de vele vrijwilligers die zich ervoor inzetten. Je voelt je hier altijd welkom en de gezelligheid staat voorop.”
Blije penningmeester
Jarenlang hoefde hij over de prestaties niet naar huis – inmiddels in Nuland – te schrijven, maar dit seizoen zou dat zomaar eens anders kunnen worden. Met het aantrekken van Van Zeelst kwamen Ruben Clement, Dayen van Koppen, Steven van Schijndel en Raymond Swiggers eveneens mee vanuit Den Bosch en ook Dani Eveleens – een linkspoot van Margriet, die in Maren-Kessel is komen wonen – sloot aan. “Die boys vallen prima in de groep. Dat heeft Basje er wel goed in gekregen. Ook de penningsmeester is blij met de nieuwe aanwinsten trouwens, want uit de kantine zijn ze af en toe niet weg te slaan.”
Meerwaarde
Niet alleen qua gezelligheid tonen de nieuwkomers hun meerwaarde. Ook op het veld zorgen ze voor een wat hoger niveau. “Er is zeker kwaliteit bijgekomen”, ziet Van Creij. “Je merkt dat er meer concurrentie is en daardoor is de trainingsopkomst ook wat gestegen. Het is niet zo dat we onszelf nu ineens zien als titelkandidaat, maar we weten wél dat we van iedereen kunnen winnen en gaan voor een periode en dus nacompetitie dit seizoen.”