Elf vragen aan… Joost Mathijssen
BERLICUM – Nog maar 32 jaar is hij en al sinds mensenheugenis een van de sleutelfiguren van de eerste selectie van BMC. Maar Joost Mathijssen vond het mooi geweest. Hij heeft afgezwaaid en het vlaggenschip na honderden wedstrijden achter zich gelaten. Nog een laatste keer wilde hij onze vragen beantwoorden.
- Naam: Joost Mathijssen.
- Geboren: Op 13 maart 1993 in Berlicum.
- Club(s): In de F’jes bij BMC begonnen, twee jaar in de A1 van FC Den Bosch gevoetbald en daarna weer terug naar mijn clubje BMC gegaan.
- Positie: Aanvullende middenvelder, maar ook een periode op linksbuiten gespeeld.
- Dagelijks leven: Samenwonend met mijn vriendin en in maart papa geworden van dochter Zoë. Ik werk als projectleider bij VSB Wellness en naast het werk en gezin ga ik graag golfen, padellen, motor rijden en borrelen.
- Sterkste/zwakste punt: Sterk zijn mijn rust aan de bal, techniek, dreiging naar voren en mentaliteit. Zwakke punten… heb je even? Snelheid, koppen, verdedigend omschakelen, blessuregevoelig en op tijd naar huis gaan in de derde helft.
- Kunst- of natuurgras: Bij BMC trainen en spelen we op kunstgras. Dat ligt er altijd goed bij en je kunt het balletje lekker laten lopen, dus daar ligt mijn voorkeur. Zeker op ons niveau, omdat je bij uitwedstrijden regelmatig een knollentuin treft. Of ons trainingsveld, wanneer de trainer een goede voorbereiding wil naar een uitwedstrijd. Nadeel is wel dat ik na een duel op kunstgras langer nodig heb om te herstellen.
- Kleur voetbalschoenen: Altijd wit. In zwarte schoenen voel ik me een degelijke verdediger en voelt het alsof ik nog langzamer ben, haha.
- Mooiste tenue en sportpark: Het zwart-blauwe tenue van Inter en ik hoop dat na de bouw – die bijna gaat starten – het sportpark van BMC mooi gaat worden. De vernieuwing was hard nodig en deze mooie club verdient dat ook.
- Mooiste voetbalmoment: De promotie via de nacompetitie naar de 2e klasse in mijn debuutjaar, 2010, en het kampioenschap van afgelopen seizoen, in mijn laatste jaar dus.
- Dieptepunt/grootste blunder: De zware knieblessure die ik opliep bij het Sixday-toernooi in Sint-Michielsgestel, waarbij ik mijn voorste kruisband, meniscus én binnenste knieband afscheurde.
- Opvallendste teamgenoot: Pfoe, dat is lastig kiezen.. dus ik moet er een paar benoemen. Allereerst Sjors van Zoggel, omdat er altijd iets geks gebeurt als hij er bij is. Verhalen daarover zijn er in overvloed. Daarnaast Randy van Heijnsbergen, vanwege zijn verhalen en slechte grappen, en natuurlijk onze teamleider Dio, die door zijn inzet, humor en gekkigheden in de derde helft niet weg te denken is bij BMC.
- Voetbalhumor: Verhalen genoeg, maar het zingen in de kantine blijft goud. Wanneer iemand zijn debuut maakt voor het eerste, moet er gezongen worden. Het liefst tijdens een feestje in een volle kantine. Gelukkig hebben de meeste jongens meer voetbal- dan zangtalent.
- Wat wil je nog bereiken: Afgelopen seizoen was mijn laatste jaar bij het eerste. Een lastige, maar weloverwogen keuze. Ik ga lekker met mijn vrienden voetballen in het derde en dat hoop ik nog jaren in fitheid te mogen doen.
- Beste speler uit de regio: Gerwin van den Boom. Hij was mijn trainer in de B1 en dat jaar speelden we ook nog samen in het eerste. Helaas ging hij een aantal jaar later van BMC naar Vinkel, maar zijn techniek, snelheid, drive en doelpunten maken hem een complete voetballer. Twee weken geleden stonden we weer even samen op het veld, tijdens de jubileumwedstrijd van BMC.
- Opvallendste regioclub: De promotie van Avanti naar de 1e klasse en promotie van Avesteyn naar de 2e klasse. Doen ze goed.