Elf vragen aan… Steijn van der Linden

HEUSDEN – Steijn van der Linden werd afgelopen seizoen uitgeroepen tot ‘Speler van het Jaar’ van HHC’09. De 20-jarige clubman, al op jonge leeftijd een zeer belangrijke speler bij de vijfdeklasser, vertelt in onze wekelijks rubriek over zijn liefde voor natuurgras, een penalty die hem nog altijd dwarszit en de bijzondere rol van zijn broer Tom.

  • Naam: Steijn van der Linden.
  • Geboren: 16 maart 2005 in Den Bosch.
  • Club(s): Sinds 2012 bij HHC, nooit meer weggegaan.
  • Positie: Het liefst op 10, maar vaak op 6 of 8.
  • Dagelijks leven: Ik woon in Heesbeen, werk bij een aardappelgroothandel in Dongen en studeer aan de HAS in Den Bosch. In mijn vrije tijd speel ik graag golf en padel.
  1. Sterkste/zwakste punt: Mijn sterke punten zijn m’n inzicht en passing. Zwak zijn het omschakelen en de coaching.

  2. Kunst- of natuurgras: Zonder twijfel natuurgras. Ik speel liever op een slecht en hobbelig natuurveld, dan op een strak kunstgrasveld. Je moet de geur van gras en modder kunnen ruiken als je voetbalt.

  3. Kleur voetbalschoenen: Ik draag heel mijn leven al zwarte leren schoenen. Beetje saai misschien, maar ze zitten nou eenmaal het beste.

  4. Mooiste tenue en sportpark: Natuurlijk het oranje-blauw van HHC en het mooiste sportpark vind ik dat van FC Drunen. Vooral de locatie, langs de bossen, maakt het mooi. En vaak ligt er ook een goede grasmat.

  5. Mooiste voetbalmoment: We spelen met deze groep nog maar kort in het eerste, dus we hebben nog niet heel veel meegemaakt. Dus dan kies ik maar voor de 0-1 overwinning tegen Elshout vorig jaar. Altijd lekker om van je rivaal te winnen, en die hebben we goed nagevierd.

  6. Dieptepunt/grootste blunder: Een paar jaar geleden miste ik een belangrijke penalty, waardoor we op een gelijkspel bleven steken. Dat blijft zuur.

  7. Opvallendste teamgenoot: Mijn broertje Tom van der Linden. Die heeft vaak de meeste praatjes in de kantine en kleedkamer, maar op het veld maakt hij ze ook nog vaak waar. Een sterke, technische speler met een goed linkerbeen. Fijn om naast te spelen op het middenveld.

  8. Voetbalhumor: Toen we nog in de jeugd zaten, hadden we als grap op elke deur van de kleedkamers en het ballenhok een bekertje water gezet. Als het eerste elftal terugkwam van de training, zou dat over ze heen vallen, was althans de bedoeling. Alleen bleek dat onze kantinejuf Sjan drie keer zeiknat was geworden… Hadden we toch de verkeerde te pakken.

  9. Wat wil je nog bereiken: Met HHC promoveren en er weer een levendige club van maken.

  10. Beste speler uit de regio: Zonder twijfel onze keeper Jeffrey van der Loo. Die kwam drie jaar geleden, na een lange carrière, terug bij HHC. Hij is de beste keeper waar ik ooit mee of tegen heb gespeeld. Hoe hij soms ballen pakt, is echt bizar. Met zijn ervaring is hij heel belangrijk voor ons jonge team.

  11. Opvallendste regioclub: Ik vind het knap hoe Nieuwkuijk het doet. Na hun promotie naar de 2e klasse staan ze daar meteen weer goed hun mannetje.

Foto: JLoo