Monument voor clubliefde bij Zwaluw
VUGHT – In behoorlijk frisse temperaturen werd zaterdag bij Zwaluw VFC het nieuwe Chris Gevers Pannaveld officieel geopend. Een dag vol herinneringen, voetbal en familie – en vooral een eerbetoon aan een man die al meer dan zestig jaar onlosmakelijk is verbonden met de Vughtse voetbalclub: Chris Gevers (28 april 1946), een levende legende binnen het trainersgilde.
Gevers stond in het verleden voor de groep bij onder meer Zwaluw VFC, Essche Boys, Sint-Michielsgestel, Concordia SVD en RKDVC, en pakte in die jaren meerdere kampioenschappen mee. Zijn werkwijze was duidelijk: hard trainen, geen gemopper en áltijd volle overgave. Spelers liepen voor hem door het vuur. Niet alleen vanwege zijn voetbalvisie, maar ook omdat hij er stond op de momenten dat het er echt toe deed. Binnen en buiten de lijnen geliefd; bij tegenstanders soms wat minder – maar altijd puur en onvervalst Chris.
Buren coachen
Binnen Zwaluw VFC staat hij niet alleen te boek als oud-trainer, maar ook als fanatiekste supporter. Voor zijn 60-jarig lidmaatschap werd hij al eens gehuldigd en zijn stemgeluid langs de lijn is inmiddels folklore. Zelfs bij de buren van hockeyclub MOP dachten ze soms dat hij hén stond te coachen. Zijn betrokkenheid bij het spel is ongeëvenaard. Voetbal is voor Chris geen hobby, maar een manier van leven.
Het idee voor het pannaveld (wat mede tot stand kwam door het familiebedrijf dat de naamgever ruim 57 jaar geleden begon) kwam voort uit de wens om iets te betekenen voor de jeugd van Zwaluw. Al snel was duidelijk: dit veld móet zijn naam dragen. Want wie Zwaluw zegt, zegt Chris Gevers.
Speciale band
Tijdens de opening wachtte een prachtige verrassing: een wedstrijd tussen familie Gevers en de Gevers Legends – oud-spelers van de clubs die hij trainde, met wie hij nog altijd een speciale band heeft. Niet alleen sportief, maar ook persoonlijk heeft hij velen van hen door belangrijke momenten in hun leven geholpen. En alsof dat nog niet genoeg was, trad ook John de Bever speciaal voor hem op.
Natuurlijk kwamen de nodige anekdotes voorbij. Zoals die keer dat Chris, na buiten de basis te zijn gelaten, op de eerstvolgende training een loeiharde tackle uitdeelde aan teamgenoot Henk Beekmans. Toen hij daarna nóg reserve stond, zette hij woedend de achtervolging in op zijn trainer. Het hele sportpark zag hem rennen. Hilariteit alom.
Meer dan een veldje
Nog altijd is Chris wekelijks op het sportpark te vinden. Hij mist geen training, geen wedstrijd en weet het (volgens hemzelf) altijd beter. Precies dát maakt hem wie hij is: een man met een enorm hart voor zijn spelers, zijn club en het spel. Het Chris Gevers Pannaveld is daarmee meer dan een veldje. Het is een monument voor clubliefde, karakter en een trainer die generaties heeft gevormd. Een plek waar de jeugd kan spelen, leren en groeien – met de geest van Chris altijd dichtbij.
