Hans Richters: ‘Altijd bij mezelf gebleven’ (1)
VLIJMEN – Tot het einde van het seizoen is Hans Richters, voor velen geen onbekende in de regionale voetbalwereld, trainer van Vlijmense Boys. 073voetbal sprak met de lange Waalwijker, die met name bekend is van zijn jarenlange dienst bij verenigingen in de Bommelerwaard en Langstraat, en vroeg hem naar het verhaal achter de trainer.
Zelf voetbalde Richters (59) jarenlang bij Baardwijk, zo begint hij zijn relaas. “Toen ik 37 was en iedere maandag hier en daar – of eigenlijk overal – pijntjes had, besloot ik te stoppen en als trainer verder te gaan. Ik meldde me aan voor de TC3-cursus, waar we iedere maandag en vrijdag naast de serieuze kanten ook veel lol hadden onder elkaar. Ik carpoolde met Frank Kusters, dus dan hoef ik niemand in de Bossche omgeving uit te leggen hoe het er aan toe ging. Frankie regelde van alles. Zelfs dat we op een sponsoravond bij SC ’t Zand, waar de cursus werd gegeven, gewoon aan konden schuiven. Voor bijna niets de hele avond eten en drinken en als laatste naar huis, geweldig.”
Richters startte als trainer bij DESK, vertelt hij verder: “Daar deed ik, in de tijd dat Rini de Groot hoofdtrainer was, het tweede. Weer een wereldberoemde Bosschenaar waar ik mee mocht optrekken. En weer met heel veel plezier. Ik haalde ondertussen mijn TC2 in Goes, samen met onder meer Frans van Wijk, Angelo Nijskens, Gerrit Klop en Cees de Rooij. Na drie jaar wilde ik op eigen benen staan en werd ik voor de eerste keer hoofdtrainer bij Terheijden. Daar volgde ik Wil Rovers op, die er al meer dan tien jaar als hoofdtrainer zat.”
Conflicten
Zo ging het balletje rollen. Het balletje dat de Waalwijker onder meer bij RWB, Uno Animo, SVSSS en Raamsdonk bracht. “Vooral clubs in de omtrek van Waalwijk dus. Met wisselend succes, maar ik ben wel altijd bij mezelf gebleven. Dan heb je weleens conflicten en die horen erbij, maar ik verloochen mezelf niet. Hier niet en eigenlijk nergens niet. Ze zeggen dat mensen uit Bork (Baardwijk, red.) eigenwijs zijn. Dat zou zomaar kunnen kloppen, als je naar mij kijkt. Maar je kunt maar duidelijk zijn, toch?”
Zaterdagvoetbal
Na jarenlang bij zondagclubs actief te zijn geweest, maakte Richters de overstap naar het zaterdagvoetbal. “Dat is toch best een wereld van verschil, wat de beleving betreft. Ik heb er zes mooie jaren gehad bij Herovina en Rijswijkse Boys, nu gefuseerd tot GRC’14. Daarna ging ik weer terug naar de zondag en dat was, achteraf, geen gelukkige keuze. Bij zowel Margriet als Baardwijk heb ik het seizoen niet afgemaakt.”
In Oss kende de trainer een moeilijk jaar. “Dat was het seizoen na het incident dat ze dachten kampioen te zijn en drie weken – van niet trainen en wel feesten – later alsnog een beslissingsduel moesten spelen. Een onbegrijpelijke beslissing van de KNVB. Maar goed, het werd geen succes voor mij. Ook bij Baardwijk niet. Nota bene bij mijn eigen club heb ik tegen de voorzitter gezegd: ’trek er de stekker maar uit, want als ze niet verder met mij willen, dan houdt het op’. Wel jammer, want toen ik wegging stonden we op een veilige plaats en uiteindelijk zijn ze gedegradeerd.”
Vlijmense Boys
Niet lang daarna kwam voor Richters, die op de foto trots poseert met scheidsrechter Bjorn Kuijpers en zelf nog altijd in een ‘ouwe lullenteam van Baardwijk’ zegt te voetballen, Vlijmense Boys op zijn pad. “We begonnen vorig seizoen op bijna nul, maar handhaafden ons vrij eenvoudig in de 3e klasse. Dit jaar leek mooi te kunnen worden, maar helaas is het vooralsnog een teleurstelling”, vertelt hij onder meer. In deel 2 van het interview, dat morgen op onze website verschijnt, gaat hij daar dieper op in.