Elf vragen aan… Harm Scheij

HEDEL – Een back die ook wel eens in de punt van de aanval wordt gezet, puur op wilskracht zijn goaltjes meepikt en het hart op de tong heeft. Harm Scheij (26) is een waardevolle teamspeler bij v.v. Hedel. Eentje die nooit verzaakt, wel eens een kaartje pakt en een broertje dood heeft aan partijen op de training die eindigen in een gelijkspel.

  • Naam: Harm Scheij.
  • Geboren: 3 juni 1996 in Hedel.
  • Club(s): Al vanaf mijn zesde of zevende jaar voetbal ik bij Hedel en dat ben ik ook altijd met veel plezier blijven doen. Hedel is mijn club en ik ga hier ook niet meer weg.
  • Positie: Momenteel ben ik meestal links- of rechtsback. Ik speel eigenlijk liever op het middenveld, maar ik geef eerlijk toe dat de concurrentie op die posities beter is.
  • Dagelijks leven: Ruim een jaar geleden ben ik verhuisd van Hedel naar ‘s-Hertogenbosch, waar ik samenwoon met mijn vriendin in een mooi appartementje. Bevalt me erg goed, vooral het gemak om even lekker de stad in te lopen voor een drankje met vrienden.
  1. Sterkste/zwakste punt: Sterk is mijn inzet en loopvermogen. Ik geef altijd alles en dat verwacht ik ook van mijn teamgenoten. Door mijn fanatisme zoek ik vaak de grenzen op in mijn spel. Dat gaat soms ten koste van een kaart of een ruzietje, ook tijdens de training. Ze zeggen altijd dat ik een compleet ander mens word, zodra ik mijn voetbalschoenen aan heb en op het voetbalveld sta.
  2. Kunst- of natuurgras: Mijn voorkeur gaat uit naar kunstgras. Vind ik gewoon veel fijner voetballen. Wij zijn een voetballende ploeg en dan komt ons spel op kunstgras beter tot zijn recht. We trainen er ook vaak op, maar de wedstrijden spelen we vaak op het hoofdveld en dat is natuurgras.
  3. Kleur voetbalschoenen: Het liefst zwart, maar momenteel speel ik op groen/blauwe. Dat komt meer omdat ik deze voetbalschoenen voor een paar biertjes kon overnemen van een teamgenoot.
  4. Mooiste tenue en sportpark: Het groen en zwarte tenue van onszelf. Qua sportpark heb ik niet echt een voorkeur. Als er een gezellige sfeer is, vind ik het al snel goed.
  5. Mooiste voetbalmoment: Helaas ben ik niet bij de promotie naar de 4e klasse geweest, omdat ik toen voor mijn werk in het buitenland zat. De wedstrijden tijdens de paardenmarkt zijn me het meest bijgebleven. En dan vooral de winst tegen Kruisstraat, die daarvoor nog ongeslagen waren.
  6. Dieptepunt/grootste blunder: Het seizoen dat we weer terug degradeerden naar de 5e klasse. Toen zat eigenlijk alles tegen.
  7. Opvallendste teamgenoot: Dat was denk ik Björn Cevat. Tijdens een van mijn eerste jaren bij het eerste van Hedel, besloot Björn terug te komen naar de club. Ik heb in die tijd veel geleerd van hem, vooral zijn instelling en mentaliteit is me bijgebleven. Van het huidige elftal is onze aanvoerder Bas van Ruijmbeke het meest opvallend. Die heeft zich ontwikkeld tot een echte leider binnen en buiten het veld en is een echte sfeermaker binnen het team.
  8. Voetbalhumor: Ieder jaar gaan we met heel de selectie een weekendje weg. Het mooiste onderdeel daarvan is dat alle nieuwe jongens een parcours moeten lopen en een warm biertje moeten drinken. Vaak lukt dat niet en doet François Scheij, a.k.a. De Tank, even voor hoe het wél moet.
  9. Wat wil je nog bereiken: Het mooiste zou zijn om een keer kampioen te worden met Hedel, maar met een promotie naar de 4e klasse zou ik al heel blij zijn. Verder wil zo lang mogelijk met heel veel plezier blijven voetballen bij Hedel.
  10. Beste speler uit de regio: Ik ben niet zo goed met namen, dus ik zou de beste nu niet kunnen noemen. Maar een jongen waar echt potentie in zit om de beste te worden van de regio is toch wel onze Roel Bruijgom. Echt een groot talent, dat nu al een van de beste middenvelders is van onze competitie.
  11. Opvallendste regioclub: Vorig seizoen werd Wadenoijen kampioen bij ons. Vond ik opvallend, omdat ik ze nooit als kampioenskandidaat zag. Knappe prestatie van zo’n club.
    Bij ons staat er een mooi bestuur, dat veel vertrouwen uitstraalt en mooie plannen heeft voor de toekomst. Je merkt aan alles dat Hedel de goede kant op gaat.
Foto: Frank van Engelen