Elf vragen aan… Thomas Kagie
DEN BOSCH – Thomas Kagie (24) was afgelopen jaar de laatste man van BVV, maar eigenlijk speelt hij liever op het middenveld. De voormalige speler van BLC en Wilhelmina studeerde onlangs af en is een harde werker, een leiderfiguur, een krachtige persoonlijkheid met een eigen mening. We strikten hem voor de wekelijkse ‘Elf vragen aan’.
Naam: Thomas Kagie.
Geboren: 2 november 1991 in Den Bosch.
Club(s): BLC, Wilhelmina en BVV.
Positie: Linksback, centraal achterin, verdedigende middenvelder, rechts- of linkshalf.
Dagelijks leven: In Den Bosch geboren en getogen. Voetballen is mijn hobby, ik werk bij Cafe de Unie. Twee weken geleden ben ik afgestudeerd in Logistiek & Economie.
- Sterkste/zwakste punt: Een groot voordeel dat ik heb, is dat ik tweebenig ben. Van nature ben ik rechts, maar door de jaren heen heb ik mezelf aangeleerd om ook alles met mijn linkerbeen te doen. Een van mijn zwakkere punten is dat ik soms nog een te grote mond heb tegen de scheids. Ik kom er meestal mee weg, maar loop ook zeker wel eens tegen de lamp. Gelukkig wordt dit met het jaar minder.
- Kunst- of natuurgras: Natuurgras natuurlijk, mits het veld er fatsoenlijk bij ligt. Dat is helaas na de winterstop bij de meeste clubs op ons niveau niet het geval. Dan speel ik toch liever op kunstgras. Het slechte veld moet geen invloed hebben op het voetbal.
- Kleur voetbalschoenen: Altijd zwart, heb ik van mijn vader meegekregen. Ik moet er vaak wat langer op wachten of er wat meer voor betalen. Maar ik ga niet op gekleurde schoenen voetballen, dat is iets voor aanvallende en creatieve voetballers.
- Mooiste tenue en sportpark: Het mooiste tenue is in mijn ogen het rood-zwart van BVV. Dat heb ik altijd al gevonden. Het mooiste sportpark vind ik De Saren, van Wilhelmina. Het hoofdveld dat voorheen nog rondom begroeid was, de tribune en het publiek dat rondom het veld wat hoger staat dan de voetballers op het veld.
- Mooiste voetbalmoment: Mijn doelpunt in de nacompetitiewedstrijd tegen Spoordonkse Boys met Wilhelmina. Ik kopte vijf minuten voor tijd de 4-4 binnen, waardoor er nog een verlening kwam om degradatie te voorkomen. Het warme weer, het publiek, de lading die op de wedstrijd stond en het moment van scoren maakt dit mijn mooiste voetbalmoment. Helaas degradeerden we na verlenging alsnog.
- Dieptepunt/grootste blunder: Mijn dieptepunt in het voetbal is, zoals hierboven al staat, de degradatie met Wilhelmina drie jaar terug. Ik was op dat moment aanvoerder van Wilhelmina 1 en voelde me extra verantwoordelijk voor de afloop.
- Opvallendste teamgenoot: Guillermo Le Couvreur, Jay Gibbes en Erngelo Martha. Ik heb nog nooit teamgenoten gehad die zo’n relaxte houding hebben en zich over vrijwel niks druk maken. Heel prettig om er bij te hebben, maar ook heel opvallend.
- Voetbalhumor: Stephan Netten die iedereen vergelijkt met verschillende figuren uit films. Zo heeft hij voor iedere scheidsrechter of grensrechter wel een bijnaam.
- Wat wil je nog bereiken: Ik ben sinds deze week afgestudeerd in de logistiek, dus ik ga de komende weken maar eens kijken wat ik wil gaan doen. Sowieso eerst nog mijn broer opzoeken op Curaçao en hem helpen met het verder uitbouwen van ons autoverhuurbedrijf dat we daar samen hebben. Binnen het voetbal wil ik gaan kijken waar mijn plafond ligt. Op dit moment leer ik bij BVV nog genoeg en ik hoop dat dat komend jaar met de nieuwe technische staf alleen maar meer wordt. Dan kijken we volgend jaar wel weer verder.
- Beste speler uit de regio: Imad Hamria. Ik speel nu twee jaar samen met Imad en sta iedere keer weer versteld hoe goed hij is. Als hij zijn dag heeft, is er vrijwel niks tegen te beginnen. Helaas zit hij tijdens de trainingen altijd bij de andere partij.
- Opvallendste regioclub: Ik was verbaasd over hoe BLC dit seizoen redelijk gemakkelijk kampioen is geworden. Daarbij hou ik BLC en Wilhelmina altijd extra in de gaten, aangezien ik daar een verleden heb. Jori van den Berk, een goede vriend van me, speelt sinds dit jaar bij BLC, dus dan heb je daar automatisch altijd meer contact over.