Elf vragen aan… Thomas Mesu
DEN BOSCH – Momenteel is hij druk met carnaval vieren, maar vóór het feestgedruis losbarste beantwoordde Thomas Mesu onze inmiddels meer dan bekende elf vragen. Hij vertelt over het veld in Haaften, schoppen op kleurtjes en met de billen bloot over de tafel.
- Naam: Thomas Mesu (ook wel Mihai, Mees, Daley, Man van Glas).
- Geboren: 1 oktober 1991 in ’s-Hertogenbosch.
- Club(s): Sinds 2016 speel ik bij BLC, de club van Zuid. Mijn hele jeugd en een aantal jaar in de selectie bij Emplina.
- Positie: Centrale verdediger, maar heb in het verleden ook op ‘6’ gespeeld, linkshalf en linksback. Zelfs sporadisch nog linksbuiten. Toen ik nog relatief snel was.
- Dagelijks leven: Ik woon in het centrum van Den Bosch en ben ik als SEO-specialist werkzaam bij Happy Horizon in Eindhoven.
- Sterkste/zwakste punt: Ik denk dat ik beschik over een goede traptechniek en ik kan het spelletje goed lezen. Daarnaast ben ik op het veld vaak (te) actief aan het coachen. Eén van mijn sterke punten, maar soms ook tot ergernis van sommige teamgenoten. Mijn zwakke punt is zeker mijn snelheid, vooral het draaien en keren laten mijn enkels niet echt meer toe. Daarnaast kan ik slecht tegen mijn verlies en kan ik soms negatief reageren. Dat is een beetje een wisselwerking tussen mij en diezelfde teamgenoten, haha. Naast het veld zijn we overigens altijd weer gewoon vrienden, hoor.
- Kunst- of natuurgras: In Gameren, bij GVV’63, ligt een relatief nieuw kunstgrasveld met kurk. Dat speelt top. Echt goede grasvelden zijn er helaas niet, zeker niet bij ons in de competitie. In Haaften staan we bij de aftrap vaak al met 1-0 achter. Vrijwel elke bal komt daar op kniehoogte aan. Dus ik kies zeker voor kunstgras.
- Kleur voetbalschoenen: Altijd zwarte Nike voetbalschoenen, maar het maakt me verder niet zoveel uit wat mensen aan hebben. Kleurtjes zorgen in ieder geval wel vaker voor schoppen, dat is wel weer mooi.
- Mooiste tenue en sportpark: Het mooiste tenue in de regio is natuurlijk die van de plaatselijke FC; mooi blauw met wit. Het mooiste sportpark vind je door de poorten van de Meerendonk. Sinds een aantal jaar hebben we een nieuwe kantine en nieuwe kleedkamers en dergelijke. Maar het mooiste is natuurlijk het grote dakterras, waar we met zomers weer altijd een mooie derde helft beleven met een biertje en muziek.
- Mooiste voetbalmoment: In mijn eerste seizoen als selectiespeler bij Emplina zijn we kampioen geworden in de 4e klasse. Een van de belangrijkste wedstrijden van dat seizoen was uit tegen GVV in Geldermalsen. Wij stonden bovenaan en zij op plek 2. Bij een 0-0 stand kregen zij tegen het einde van de wedstrijd een penalty. Ik denk dat ze de druk niet aankonden, want ze schoten ‘m mis. Net voor tijd gaf ik zelf de beslissende voorzet op Bas de Boer, die de bal binnenkopte, waardoor we de wedstrijd winnend afsloten. Dat leverde uiteindelijk een grote bijdrage aan ons kampioenschap.
- Dieptepunt/grootste blunder: Ik ben één keer gedegradeerd, in mijn eerste seizoen bij BLC. We konden ons bijna tegen elke tegenstander meten in de 2e klasse, maar toch verloren we te vaak. Vooral door onze opportunistische manier van spelen, waarbij we vaak de goals in de counter om de oren kregen.
- Opvallendste teamgenoot: Verschillende spelers bij ons in het team kan ik onder deze categorie plaatsen. Paul van den Elzen speelt sinds dit seizoen bijvoorbeeld bij BLC. Echt een prachtige vent. Die kopte in de voorbereiding al een lamp kapot in de kantine, kreeg in z’n eerste wedstrijd een directe rode kaart en doet wekelijks de lampen aan in de Taveerne, inclusief Snapchat-verslag.
Dan heb je nog Pietje Vollebergh, die heeft het ooit gepresteerd om zich te verslapen om vervolgens om 14.25 pas de kleedkamer in te lopen. Volgens mij is ie die middag alsnog ingevallen en heeft toen ook nog gescoord, maar dat weet ik niet zeker.
Om het rijtje af te maken wil ik Izaak Mbungu ook nog even vermelden. Onze eigen Tik-Tok ster (onder de jeugd). Ook wel bekend als ‘Airfryer in de trein – Guy’! Regelmatig zijn er kinderen langs het veld te vinden die om een handtekening komen vragen. Neemt overigens ook altijd zijn voetbaltas mee in de bespreking, daar moet iets kostbaars in zitten. - Voetbalhumor: Afgelopen november was de jaarlijkse Super Saturday bij BLC, altijd een mooi feest. Halverwege de avond, na wat biertjes, werden de tafels tegen elkaar aangeschoven en volgegooid met zeep. Na een spannende pot ‘steen-papier-schaar’ moest Joost de Wildt met de billen bloot over de tafel. Dit was zo’n succes dat aan het einde van de avond (bijna) iedereen een keer over de tafel is gegaan, zelfs onze voorzitter. Gelukkig hebben we de beelden nog.
- Wat wil je nog bereiken: Ik hoef niet echt iets meer te bereiken als voetballer. Ik speel bij een prachtige club met leuke mensen. Het zou mooi zijn als we nog een keer kampioen kunnen worden, daar hebben we de selectie voor, maar helaas is het nog niet gelukt de afgelopen jaren. Verder zit ik er over na te denken om mijn trainerscursussen te halen, maar dat kost gewoon enorm veel tijd en dat heb ik er nu niet voor over.
- Beste speler uit de regio: Lastige vraag, want ik zie niet zoveel teams uit de regio voetballen. Binnen ons team kunnen een aantal jongens wel een aardig balletje trappen. Bas van den Berk bijvoorbeeld. Die ouwe rot draait – mits ie fit is – menig tegenstander nog helemaal dol. BLC is daarnaast al een aantal jaar een trekpleister voor verrassende namen uit het oosten van het land. Rogier Noordman kwam halverwege dit seizoen ineens meetrainen, deed meteen van zich gelden en startte direct in de basis. Staat als een huis die kerel. Tot slot Martijn de Wildt. Terug op het oude nest, aanvoerder en leider op het veld.
- Opvallendste regioclub: Dit seizoen is dat zeker Emplina. Met een aantal spelers van de selectie heb ik nog gevoetbald en er staan nu ook een paar jonge gasten in die ik vroeger heb getraind samen met Jaap Veen, die nu assistent is bij Emplina.
