Elf vragen aan… Kilian van Schijndel
ROSMALEN – Kilian van Schijndel hoopte dit seizoen kampioen te worden met Maliskamp, maar greep langs de titel in de 4e klasse E. Nog veel erger baalt hij waarschijnlijk van de kruisbandblessure die hij nog niet zo lang geleden (weer) opliep. Was het negen jaar geleden rechts, nu zorgt de linkerknie ervoor dat de robuuste verdediger er voorlopig uit ligt.
- Naam: Kilian van Schijndel.
- Geboren: Op maandag 29 augustus 1994.
- Club(s): Dit is mijn achtste seizoen bij Maliskamp. Daarvoor heb ik drie jaar bij FC Drunen gevoetbald en in de jeugd bij OJC Rosmalen.
- Positie: Centrale verdediger.
- Dagelijks leven: Ik woon in Rosmalen, samen met mijn vriendin Marieke, twee kinderen Guus (4) en Julia (2) en twee ‘bonus’kinderen Jop en Sofie. Ik werk bij Marco Korthals, vroeger de beste spits uit de regio, zoals ie het zelf zegt. We zijn momenteel een bedrijf in de verduurzaming aan het opstarten.
- Sterkste/zwakste punt: Sterk is de duelkracht en kopduels. Zwak de lange bal. Meer dan tien meter is meestal al teveel. Het beste is dan ook gewoon: afpakken en bij de juiste kleur inleveren.
- Kunst- of natuurgras: Natuurgras, zoals het hoort. En je krijgt er ook geen schaafwonden van.
- Kleur voetbalschoenen: Zwart. Vroeger zei ons pa altijd: ‘Pak die jongen met roze of gele schoenen maar extra hard aan.’
- Mooiste tenue en sportpark: Ons thuistenue van Robey. Mooi, dat rode shirt met hetzelfde kleur broekje en rode sokken met witte banen. Voor het sportpark ga ik ook voor dat van de Malis, mooi gelegen in de bossen.
- Mooiste voetbalmoment: Ik heb nog niet echt een heel mooi moment meegemaakt. Ben nog nooit gepromoveerd, wel een aantal keer gedegradeerd. Zou dus mooi zijn om met nog eens kampioen te worden met Maliskamp, of via de nacompetitie te promoveren.
- Dieptepunt/grootste blunder: Die vergeet ik liever snel natuurlijk. Maar ik heb in de jeugd wel eens een eigen doelpunt gemaakt bij Jim Thewessen (tegenwoordig keeper DBN’22, red.). Ik wilde een bal vanaf de middenlijn op hem terugspelen, alleen was ik even vergeten dat Jim niet zo groot was. Dus je raadt het al; de bal belandde over hem heen in de goal.
- Opvallendste teamgenoot: Ik vind het knap hoe Günther van Meurs en Mark van de Ven op hun leeftijd nog zo makkelijk mee kunnen. Ieder ook op zijn eigen manier. Mark heeft bijvoorbeeld geen warming-up nodig, terwijl die van Günther ongeveer net zolang duurt als een wedstrijd. Maar ze gaan er allebei vol voor. Tijdens de wedstrijd, maar ook tijdens de derde helft.
- Voetbalhumor: Het is eigenlijk nooit serieus bij de Malis, totdat het fluitje gaat rond 14.00 uur op zondag. Er gebeurt altijd wat, tijdens trainingen of in de kleedkamer. Zo hebben we het er wel eens voor de gein over gehad dat als John de Mol ons een seizoen lang volgt, dat er dan goede, spraakmakende tv uitkomt.
- Wat wil je nog bereiken: Ik heb het keigoed naar mijn zin bij de Malis. Zou geweldig zijn om met dit team naar de 3e klasse te gaan. Het is gewoon een leuke groep, een goede mix van jong en oud.
- Beste speler uit de regio: Ron van Boxtel. Ik vind het altijd mooi om te zien hoeveel kracht hij levert in verdedigend opzicht en naderhand aanvallend nog zoveel kan brengen. En natuurlijk een echte clubman, is tegenwoordig ook zeldzaam.
- Opvallendste regioclub: Ik sta er toch wel van te kijken dat Nemelaer zo goed blijft doen in de 1e klasse, ondanks dat er wat sterkhouders gestopt zijn.
Ook vind ik ons wel een opvallende regioclub. Wij doen al een paar jaar goed mee in de 4e klasse, altijd wel top-5, met één jaar een echte uitschieter. We hadden zelf 68 punten en werden alsnog geen kampioen. Er is ook vrij weinig verloop in ons team. We spelen al jaren met een vaste groep. Natuurlijk stopt er wel eens iemand en komt er wat door vanuit de jeugd, maar daar blijft het bij. Dat is misschien ook wel de reden dat het zo goed gaat. Ik hoop voor de groep dat het dit jaar, in de nacompetitie, wél een keer goed valt voor ons.